0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

1

Dünyanın bir anda farklı bir yere doğru evrildiği bir döneme girdik. Tam da ağacı, toprağı, suyu ve en çok da vicdanlarımızı yağmalarken, dünyaya geliş amacımızı unuttuğumuz anda evrenin tüm insanlığa bir tokadıdır Covit-19. İnsanlık için saygı duruşuna pek az kalmışken, belki de dünyanın” titreyip kendine gelme” zamanıdır. Olanlar tüm alışkanlıklarımızı değiştiriyor. Sabah uyanmayı ve sadece kötü bir kabustu demeyi istiyoruz. Daha birkaç hafta önce, şehitlerimize üzülüyor, sınırda sefalet çeken çocuklarının acısını hissediyorduk. Hatta hayatımızda belki de çok önemli olmayan şeylere kafamızı takıyorduk.

Bu süreç aslında kaygıyla birlikte birşeyler de öğretmeye devam ediyor;

Geçen zamanın ne kadar kıymetli olduğunu,

Sevdiklerimizle her görüşmenin belki de son görüşme olabileceğini,

Sağlıkla nefes alabildiğimiz her anın gerçek bir nimet olduğunu,

Dokunmanın sarılmanın enerjisini,

Fransa’da bir Türk vatandaşının “biz burada ölmek istemiyoruz, dönmek istiyoruz, ölürsek bizi yakacaklar” feryadı üzerine vatanın kıymetini bir kez daha anlayarak,

Kahhar’ın anlamını idrak ederek,

Ait olduğumuz gerçekliği bilerek,

Sadece kendimiz için değil, birbirimiz için de güzelini temenni ederek, çoğalarak,

Görmek için okumaya ve ille de okumaya devam ederek,

“Sosyal izalasyonla” ama kendimizden uzağa düşmeden,

Temel değerlerimiz olan; adalet, iyilik, eşitlik ve insanlıktan uzaklaşmadan,

Bir virüsün bedenimizi ele geçirmesinden korktuğumuz kadar, riyanın, bencilliğin, egolarımızın ruhumuzu ele geçirmesinden korkarak, doğanın bir efendisi değil parçası olduğumuzu unutmadan insan kalarak refaha erelim.

Kendi adıma yaptığım herşeye şükredip iyi ki derken, yapamayıp ertelediklerim için keşke…

Herkesin kendi tekamülü, deneyimleri kendine özgü iken, yaptığımız her iyilik hazinemiz oluyor.

“Her şeyin zıddıyla var olabileceği evrende zıtlıklar elbet birbirine dönüşebilir. Eğer bu yaşadıklarımız bir şer ise, şerrin hayra döneceği umuduyla…

Belki de “alemin gözbebeği” olduğumuzu hatırlayıp zatımız, varlığımızın en derinlerine baktığımızda orada bizi bekleyen kıymetli hazineleri keşfedeceğiz ve korkularımızdan arınarak kendimizde uyanacağız.

Ayrıca gördük ki, vicdanlı bilimin ve insanlığın hayrına niyet ederek emek verenlerin, cana hizmet edenlerin kıymeti çok büyük.

19.03.2020 (Şule Ertürk Anıklı)

“O dağların ardından güneş doğacak” çünkü “umuttur bizi yaşatan”, “kendisinde buldu bulan, bulmadı taşrada/dışarıda kalan”