ERDİNÇ OZAN İLE GÜN IŞIĞI… OSMAN ABİ.

Herkesin mezar taşında iki tarih yazar. Doğum ve ölüm tarihleri. Bu mezar taşlarını okuyan kişilerse kafalarında ufak bir hesap yaparak merhumun kaç yıl bu fani dünyada yaşadığını hesaplar. Çok gençmiş diyerek içi acır veya bayağı yaşamış diye düşünüp başını olumlu anlamda sallar. Oysa o mezar taşında yazan tarihlerden daha önemli bir şey vardır. O iki tarih arasında neler yapılmıştır? O mezarda ebedi uykusuna çekilen kişi o iki tarih arasını, kendisine bu dünyada yaşaması için tanınan süre içerisinde nasıl doldurmuş, gelecek kuşaklara ışık tutabilecek ne gibi eserlere imza atmıştır? Kendisini ölümünden sonra ölümsüz kılacak ne gibi insani değerlere imza atmıştır? Evet, herkesin mezarında iki tarih yazar. Önemli olan o iki tarih arasında kişinin nasıl yaşadığı, neler yaptığıdır. Kaç yıl yaşadığı değil. Fatih, İstanbul’u fethettiğinde 21 yaşındaydı. Atatürk Samsun’a çıkıp kurtuluş savaşını başlattığında 38 yaşındaydı.

Karabük kenti Osman Abisini kaybetti. Osman Natıroğlu’nu daha bu yaşama çok şey katabilecekken geçirdiği bir kalp krizi sonucu kaybettik. Karabük ADD şube başkanlığını yapan Osman Abinin bu kentin sanat yönüyle gelişmesine verdiği katgı, sanatın ve sanatçının yetişmesi, gelişmesi bakımından verdiği emeklerin ardı arkası gelmez. Yaptığı hizmetleri tek tek saymaya kalksak sayfamız yetmez. kentin bilinen tanınmış iş adamı kimliğinin ötesinde onun asıl kimliği sanat ve sanatçı dostu olmasındaydı. Kentte destek vermediği tek bir sanatçı bile bulmak olası değil. ”Dağlar da ağlar ” adlı kitabımın Safranbolu’daki imza günü için kendisini davet ettiğimde memnuniyetle kabul etmiş, yaptığı konuşmayla da gönüllerimizi feth etmişti. Tüm personeli için kitap almayı da ihmal etmemişti. Sadece kendisi okumakla kalmaz, personelininde okuması, bilinçlenmesi için gayret ederdi. Oysa, ticari anlamda rakiptik. Dükkanlarımız karşılıklıydı. O Aygaz’ın sahibi bense rakip firma Milangaz’ın Batı Karadeniz Bölge Müfettişiydim. Görevim kentteki satışlarda bir numara olmaktı. Ama, karşımda kentin kalbini gerek saygınlığıyla, dürüst esnaflığıyla, kibarlığı, beyefendiliğiyle gerekse sanatsal faaliyetlere verdiği destekle fethetmiş bir rakip vardı. Osman Abi ile asla rakip olmadık dersek doğrudur. Olsaydık bizi ciddiye bile almayacağından emindim. Zaman zaman ziyaretimize gelir kahvemizi içer, ülke sorunları ve sanat üzerine derin sohbetlere dalardık. Ne kadar güzel, ne kadar kibar, ne kadar beyefendi bir rakiptin sen Osman Abi.
Osman Natıroğlu’nun Karabük Ve Safranbolu kentlerinde sanatın gelişip ilerlemesi için verdiği emek sadece bu faaliyetlere katılması ile sınırlı kalmamış yazarlarımızın, şairlerimizin kitaplarının yayınlanması konusunda da maddi destek vererek Karabük kentinden sonsuzluğa göçen sanatçıların ilk kitaplarının yayınlanmasında öncü rol oynadığı da bilinmektedir. Osman Abi gibi iş adamlarının varlığı bu ülkenin en önemli kazançlarından olsa gerektir.
Osman Natıroğlu abimize Allahtan rahmet, ailesine, Aygaz camiasına, Karabük ve Safranbolu kentlerine baş sağlığı dilerim. Başın sağ olsun Karabük. Başın sağ olsun Safranbolu. Nur içinde yat Osman Abi.

ERDİNÇ OZAN