Şule Ertürk Anıklı… UMUDA VARIŞ

Şule Ertürk Anıklı

Warning: Use of undefined constant user_email - assumed 'user_email' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home/karabuk2/public_html/wp-content/themes/HaberMatikV3/single-kose-yazilari.php on line 34
erturk@sakarya.edu.tr

“İNSAN HER ŞEYİ ANLATAMAZ; ZATEN KELİMELER DE HER ŞEYİ ANLATMAYA YETMEZ” diyor savaşın tradejisini, acısını en iyi dile getiren yazarlardan biri olan Cengiz Aytmatov.

Bazı kelimeler aklımıza/ yüreğimize ağır geliyor ve “bahaneler avutmuyor”

SAVAŞ neyi haklı çıkarır?

İktidarların emellerinden başka…

Bu mücadelenin, yurtlarından sürülen ya da bomba sesleri ile kaç nefes daha alacağını bilmeyen çocukların gelecekleri için olduğuna kim inanır!

Savaş bir isim değildir, bir fiil, oluştur, en çok da vazgeçiştir insanlığın vicdanından, umudundan.

Failini “kazansa da kaybettiren”, o failler ki umutları olmayan, bağlarını kesen Yaradan’dan, asıl acınası olanlar…

Sonlu bir canlının sonsuz bir güç arzusundan başka bir ironi değildir Savaş.

Neden olanların gözlerinin içine bakacakları çocuklukları da mı yok?

Zihinlerimizdeki “savaş olasılığını” düşünmeden barışa dair “beklentiye” çevirirken…

“Birileri, birilerine biat etsin” diye bu yaşananlar fazla değil mi?

Bir hayat kaç valiz eder mesela?

Hangi sığınak korur düşleri?

Başkasının kabusu olanlar ruhunu kaybeder,

Çocuklar boyunlarına sarıldıkları babalarını,

Anneler çocuklarının kokularını,

“Toprak, tohum eken evlatlarını”,

Şehirler hafızalarını,

Ülkeler yarınlarını…

“Silmeye” çalışsalar da, kurumuş ağacın yeşilleneceğine inanan babanın inancıyla besleyeceğiz umutlarımızı ya da “kıyamet koparken dikeceğiz elimizde kalan son fidanı”

“Verdiği nimet, vermediği hikmet” olandan ümidimizi kesmeden çalışacağız ve insana yakışırcasına “hayır işlerinde yarışacağız”. Kaybettiğimiz şeyi, bulmanın mutluluğunu yaşayacağımız günler de gelecek…